.ווען איז עס געווען? איך קען זיך ניט דערמאָנען
:עס גייט מיר נאָך ווי אַ פאַרגעסענער רעפרען
אַ שטאָט ביים ים, נאָכטיורנען פון שאָפּען
.און אייזערנע ליליען פון באַלקאָנען
פאַרנאכט. צוויי שוועסטער מיט די שמאָלע פינגער
פאַרטרוימטע רירן אָן דעם שאָטנדיקן שטראָם
.פון זכרונות אין אַלטמאָדישן אַלבאָם
.די אַלטע בילדער ווערן לאָנגזאַם אינגער
,אין טיר האַלבאָפענער, דאָרט צווישן די וואזאָנען
.פאר’חלש’ט שווימען פּאָרלאַך אין אַ לאַשצענדיקן וואַלס
!אָ, טויטע יונגט! אָ, דער לעצטער וואַלס
…די טענצער שווימען און פאַרשווינדן ווי פאַנטאָמען
.עס איז געווען, געווען…איך קען זיך ניט דערמאָנען
_____________________________
When was it? I cannot quite recall.
It follows me like a forgotten refrain:
A city by the sea, the nocturnes of Chopin
and iron lilies on the balconies.
Evening. With thin fingers two sisters
stroke, in reverie, the shadowy stream
of memories in an old-fashioned album.
Ever so slowly, the aged images grow young.
Through half-open doors, there between the vases,
couples swim, lightheaded, through a caressing waltz.
Oh, dead youth! Oh, the last waltz!
The dancers swim and disappear like ghosts…
It was, it was…I cannot quite recall.